Niezarekwirowane:

Bohaterami tej książki są Iudzie, którzy byli w Gułagu - tym stalinowskim, którym teraz się nawzajem straszymy. Jedni siedzieli tam na mocy artykułu 58 ("agitacja antysowiecka"), drudzy w nim pracowali: stali na warcie, konwojowali, leczyli. W tej książce jest wiele miłości. Jesti dużo śmierci. Są pólżywi więźniowie zlizujący brud z mebli i jest piękno muzyki Czajkowskiego słyszanej przez obozowy głośnik, jest ciężar brył rudy uranu na taczce i smak pierwszego kupionego na wolności piernika. Jest wiele bólu, światła, krwi, śmiechu i żądzy życia. Te historie zaczęłyśmy zbierać 8 lat temu dla "Nowej Gazety". Wszyscy nasi bohaterowie mieli od 80 do 100 Iat. Wpuszczali nas do swoich domów, nalewali herbaty albo wódki i po raz ostatni zderzali się sami ze sobą, ze swoim bólem i strachem, przed którymi przez całe życie uciekali lub do których przywykli. Dokładnie tak samo, jakw głębi szaf naszych bohaterów zachowały się niezarekwirowane podczas przeszukań obozowe ubrania, szklanki, kartki, książeczki. Nóż - podarunek od kryminalistów na Kołymie. Biustonosz wyszyty rybią ością w więzieniu w Kałudze. Historie owych przedmiotów też tutaj są. Mamy nadzieję, że z przytoczonych opowieści powstanie historia tamtego czasu i pokolenia - ludzi i ich wartości, ideałów i doświadczeń z władzą. Historia miłości, przyjaźni i wzajemnej pomocy tam, gdzie miały one zostać zniszczone. Historia nienormalnego, często nie do wytrzymania, ale mimo wszystko - życia.