Dziennik

Opisywał w nim warunki życia i pracy w getcie, losy swojej rodziny i przyjaciół, politykę wewnętrzną getta prowadzoną przez Chaima Rumkowskiego, "z którego ust nie wychodzi ani jedno słowo prawdy", krążące w getcie plotki na temat sytuacji międzynarodowej. Szczególną uwagę poświęcał panującemu w getcie głodowi, skrupulatnie notował ceny i wielkość wydawanych racji żywnościowych. Opisuje też tragedię Żydów, którzy zostali deportowani do getta z innych miejscowości, m.in. Pabianic, Brzezin, Ozorkowa, Kalisza, Bełchatowa.