Wieczór Trzech Króli:

„Wieczór Trzech Króli” (dramat w trzech aktach) Czesława Dziemidowicza to publikacja niezwykła. Z kilku przynajmniej powodów. Okładka tej niewielkiej książki skrzy się jak misterny inicjał w średniowiecznym inkunabule – barwami i złoceniami, przyciąga wzrok królewską czerwienią, należną Trzem Mędrcom oddającym pokłon Dzieciątku w betlejemskiej stajence – chociaż ta scena jest tylko punktem wyjścia dla głównego tematu. Drugim powodem jest rzadko obecnie spotykana forma wypowiedzi literackiej, jaką jest dramat sceniczny, a taką właśnie wybrał autor, aby poruszyć istotne problemy świata, w którym żyjemy obecnie: miłości, wiary, religii, Boga, dobra i zła. Używa do tego celu dwóch planów czasowych: to nieokreślona bliżej miejscem współczesność – rodzinny wieczór wigilijny i wieczór na pustyni przed przeszło dwoma tysiącami lat, kiedy Trzej Królowie podążają, aby złożyć hołd i dary narodzonemu w Betlejem Jezusowi. Oba plany czasowe się przenikają: współczesność staje się przeszłością, a przeszłość – teraźniejszością, uświadamiając czytelnikowi, że pytania, wątpliwości, rozterki i kryzysy wiary nie dotyczą tylko nas – żyjących tu i teraz. Istniały od zawsze.