“Ostatni Sprawiedliwi” to okazja do spotkania z ostatnimi świadkami dramatycznych wydarzeń z czasów II Wojny Światowej. Poznaj historię Polaków, którzy ratowali Żydów przed zagładą. Dowiedz się, jak potoczyły się losy tych, których uratowali. Gdyby nie Maria Bożek, Helena Goldstein nie ocalałaby z krakowskiego getta. Jednak szkolna koleżanka pomogła jej w ucieczce, ukryła na strychu kamienicy i zorganizowała jej wyjazd do Warszawy, a co najważniejsze, podzieliła się z Heleną swoją własną tożsamością. Władysław Misiuna pracował w królikarni funkcjonującej przy niemieckim obozie. Ratował ludzi przed śmiercią głodową pożywieniem, jakie naziści przeznaczali do karmienia królików. Józef Walaszczyk nazwany został po wojnie “polskim Schindlerem”. W prowadzonej przez siebie fabryce zatrudnił trzydziestu Żydów. Aby ich ocalić, musiał pertraktować z Niemcami. Wspomniani ludzie zdawali się doskonale wiedzieć, że ratując jedno życie, ratuje się cały świat. W pełni zasłużyli sobie na miano “Sprawiedliwych wśród Narodów Świata”. Ulubioną formą uprawiania dziennikarstwa obu autorek niniejszej książki jest wywiad. Daje ON okazję do spotkania z drugim człowiekiem, do poznania jego życia i świata, a nie ma nic bardziej poruszającego i prawdziwego od opowieści, które przekazać nam mogą inni ludzie. “Ostatni Sprawiedliwi” to dwadzieścia spotkań z Polakami, którzy uhonorowani zostali tytułem “Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Jeszcze kilkadziesiąt czy kilkanaście lat temu książka ta nie mogłaby powstać, lecz jej bohaterowie dojrzeli w końcu do decyzji, by opowiedzieć szerszemu gronu o swoich własnych przeżyciach i o losach ludzi, którym udzielili pomocy, która ofiarowana była w koszmarnych warunkach II wojny światowej. Na okupowanych przez Niemców terenach Polski codzienne życie było nieustannym zmaganiem ze strachem i śmiercią. Bohaterowie “Ostatnich Sprawiedliwych” ratowali Żydów przed niechybną zagładą, często z narażeniem życia swojego i swoich rodzin. Możemy się cieszyć, że książka o szlachetnej, bezinteresownej pomocy ukazuje się teraz – w czasach egoizmu, hipokryzji i nietolerancji. Niesie ona nadzieję, że człowieczeństwo można zachować zawsze i w każdych, nawet najbardziej niesprzyjających okolicznościach.
