Predyspozycje do wykonywania pracy wysoko zrutynizowanej:

Skutkiem silnej globalizacji biznesu jest potrzeba takiego wykonywania czynności w miejscu pracy, aby procesy i ich rezultaty mogły być porównywane w różnych organizacjach i miejscach na świecie. Umożliwia to organizacjom rutynizacja pracy i realizowanych procesów. Pracownicy realizują wtedy z góry narzucone schematy i kolejność działań. Chociaż w literaturze dotyczącej zarządzania jasno określone są warunki, kiedy wysoka rutynizacja pracy jest potrzebna, a kiedy szkodliwa to problem różnic indywidualnych jest często pomijany. Rozprawa doktorska ma charakter empiryczny. Część pierwszą stanowi przegląd literatury. W części drugiej, empirycznej przedstawiono wyniki analiz trzech badań. W Rozdziale 1. dokonano przeglądu literatury z nauk o zarządzaniu pod kątem negatywnych i pozytywnych konsekwencji wysokiego stopnia rutynizacji. Punktem wyjścia oprócz cyfrowego tayloryzmu była teoria dualizmu Feldmana i Pentlanda, W Rozdziale 2 wykorzystano teorię dopasowania do pracy i model ASA, transakcyjny model temperamentu Eliasza i koncepcję przedziałowości Wieczorkowskiej, aby wyprowadzić hipotezy dotyczące predyspozycji do wykonywania pracy wysoko zrutynizowanej. W części empirycznej przedstawiono wyniki analiz trzech badań. Badanie A - badanie internetowe ogólnopolskiej próby losowej 732 pracowników z co najmniej średnim wykształceniem w wieku od 24 do 42 lat. Badanie B - badanie internetowe 1132 pracowników korporacji o różnym profilu działalności i 4748 ich współpracowników. Badanie C - dwanaście eksperymentalnych studiów. Pierwszy problem badawczy to rozstrzygniecie sprzeczności wynikających z wyników wcześniejszych badań dotyczących predyspozycji do wykonywania pracy wysoko zrutynizowanej: Wieczorkowskiej i Eliasza (2004) oraz Nowaka (2019). Drugi zidentyfikowany problem badawczy dotyczy ograniczeń metod samoopisowych wykorzystywanych do diagnozy predyspozycji do pracy wysoko zrutynizowanej. Rozprawa kończy się rekomendacjami dla zarządzania zasobami ludzkimi.