Mizantrop

Mizantrop powstał pod wpływem doświadczeń Moliera wynikłych z ciągłych starań o poparcie króla i przebywania na salonach dworskich, czego możliwość zyskał po sukcesach swoich wcześniejszych sztuk. Dramatopisarz musiał ustawicznie rywalizować z innymi autorami, bronić się przed krytykami swoich dzieł, by zachować przychylność władcy i dworu. Ponadto wielokrotnie zapraszany na salony stolicy Francji był tam traktowany jak człowiek gorszy od szlachetnie urodzonych (nosił jedynie honorowy tytuł tapicera i pokojowca Jego Królewskiej Mości). Już we wcześniejszym utworze Improwizacja w Wersalu Molier czynił aluzję do planowanego dzieła, które ujmowałoby w sposób satyryczny paryskie salony. Dodatkową inspiracją dla wątku miłosnego Mizantropa były małżeńskie doświadczenia Moliera. Jego żona, aktorka Armanda, była niezwykle piękna i popularna; kolejne występy zyskiwały jej nowych wielbicieli, z których wielu wywodziło się właśnie ze szlachty. Sceny, w których cierpiący z zazdrości Alcest czyni Celimenie wyrzuty, po czym ustępuje, urzeczony jej zręcznością i urodą, zawierają silny ładunek autobiograficzny.