Zestrzelić Hartmanna!

Pułkownik Erich Alfred äBubiö Hartmann (1922É1993) był niemieckim asem lotnictwa, który zakończył wojnę z 352. potwierdzonymi zwycięstwami powietrznymi, uzyskanymi w 825. walkach podczas 1404 lotów bojowych. Większość zestrzelonych samolotów É 260 É stanowiły myśliwce. Sam nigdy nie został zestrzelony. Przymusowo lądował 14 razy É zawsze za sprawą awarii mechanicznych lub uszkodzeń powstałych na skutek zderzenia ze szczątkami przeciwników. Za swoje osiągnięcia został uhonorowany najwyższymi odznaczeniami III Rzeszy, w tym Krzyżem Rycerskim z Liśćmi Dębu, Mieczami i Diamentami. 352 zwycięstwa É to brzmi wręcz niewiarygodnie. Najskuteczniejsi piloci I wojny światowej É Niemiec Manfred von Richthofen i Francuz Rene Fonck É zestrzelili odpowiednio 80 i 75 samolotów. W czasie II wojny światowej oprócz Hartmanna granicę 300 zwycięstw przekroczył jeszcze tylko jeden niemiecki pilot É Gerhard Barkhorn, który zestrzelił 301 samolotów. Kilku niemieckich pilotów przekroczyło liczbę 200 zestrzelonych samolotów. Po stronie aliantów najskuteczniejsi okazali się piloci sowieccy É Iwan Kożedub (62 zwycięstwa) i Aleksander Pokryszkin (59 zwycięstw), którzy podobnie jak Niemcy latali w zasadzie przez cały okres wojny. U zachodnich Aliantów po odbyciu tury pilot przez dłuższy czas pełnił służbę na tyłach, co spowodowało, że ich wyniki były dużo słabsze. Jeszcze trudniej było zostać asem w erze napędu odrzutowego É w czasie wojny koreańskiej tzw. podwójnych asów, którzy osiągnęli dziesięć lub więcej zwycięstw, było zaledwie kilku, w Wietnamie siły amerykańskie miały jednego czy dwóch asów. Podczas wojny w Zatoce Perskiej kilku pilotów zestrzeliło po dwa irackie samoloty. Tak więc Hartmann już na zawsze pozostanie asem asów. Co ciekawe, Hartmann często mawiał, że bardziej cieszy go fakt, iż nigdy nie stracił äskrzydłowegoö niż duża liczba zwycięstw. Szczególne miejsce Hartmanna w historii światowego lotnictwa powoduje, że książkę, opisującą koleje jego życia, czyta się jednym tchem, zwłaszcza że autorzy nie ograniczyli się tylko do czasu wojny, ale opisują również okres sowieckiej niewoli wraz ze wszystkimi äsztuczkamiö, które stosowało NKWD, aby äzłamaćö swojego więźnia.