Persowie

Miejsce i czas akcji są stałe, wydarzenia rozgrywają się na placu przed pałacem królów perskich w Suzach w ciągu jednego dnia. Akcję rozpoczyna pieśń chóru wyrażająca zaniepokojenie dostojników losami wyprawy perskiej, po chwili pojawia się Atossa, by opowiedzieć im o swoim śnie, w którym widziała złowróżbne znaki. Po chwili wpada na scenę goniec i mówi o klęsce wojsk w bitwie morskiej. Pytany przez chór i Atossę opowiada szczegóły bitwy i późniejszej masakry Persów. Goniec podkreśla rolę Aten w zwycięstwie nad armią Kserksesa, co ma charakter propagandowy. Goniec wymienia imiona wodzów, z których większość poległa. Zrozpaczona Atossa postanawia złożyć ofiarę swojemu zmarłemu mężowi Dariuszowi. Duch króla pojawia się na scenie, po czym pyta o niedawne wydarzenia, przestrzega Persów przed pychą i przepowiada kolejne klęski. Mówi też o szczęśliwych losach państwa za jego rządów. Niedługo potem duch znika i następuje drugi kluczowy moment akcji. Na scenę wjeżdża zrozpaczony Kserkses w podartej szacie. Jest zdruzgotany, przyznaje, że popełnił błąd wyprawiając się przeciw "niezwyciężonym Atenom". Następuje Kommos, czyli pieśń żałobna.