Pożegnanie jesieni:

Pożegnanie jesieni jest najbardziej znaną powieścią Stanisława Ignacego Witkiewicza. Jej tematem są przeżycia grupy dekadentów (zAtanazym Bazakbalem naczele), którzyna co dzień żyją wdusznej imęczącej atmosferze głębokiego kryzysu egzystencjalnego ikulturowego; wktórych – jednakże – każdego dnia odzywa się wsposób namacalny potęgujące się poczucie „metafizycznej dziwności istnienia”. Tymczasem ani „rozmowy istotne”, ani też rozmaite eksperymenty psychologiczne iartystyczne, które są udziałem głównych bohaterów, nie zapobiegną postępującej degrengoladzie. Wtle dokonują się bowiem gwałtowne przemiany społeczno-polityczne zmierzające dorewolucji „niwelistycznej”, któranie tylko spowoduje powszechną mechanizację (połączoną zod­in­dy­wi­duali­zo­wa­niem człowieka), alerównież zniszczy religię, filozofię isztukę. Witkiewicz wPożegnaniu jesieni ukazuje zatem dobitnie isugestywnie – wcharakterystyczny dla siebie sposób: napoły groteskowo, napoły realistycznie – tragiczną wizję unicestwienia jednostki („Istnienia Poszczególnego”) orazupadku całej kultury. [nota wydawcy]