Legendy i podania ziemi dobczyckiej

"Piękna jest ziemia dobczycka, ubogacona nad inne przez naturę. Kiedy Bóg pochylał się nad nią w swoim dziele tworzenia, to musiał srodze się nad czymś zadumać. Przez tę nieuwagę wysypały Mu się skarby ze wszystkich skrzyń do równego podziału. Góry łagodne, obrosłe lasami, objęły szmaragdową od traw dolinę. Jej dnem popłynęła wartko rzeka. Nim się dobry Stworzyciel spostrzegł, a już nad nią i wzgórze, jakby pasowane pod zamek, wyrosło hardo ku górze. Tuż za nim drugie, dla miasta dogodne, a przy nich skały groźne i tajemnicze. -A niech już tak zostanie -machnął ręką Dobrotliwy. I zostało, do dziś. W długie zimowe wieczory zbierali się nasi praojcowie w starej dobczyckiej karczmie "Na zbóju", aby przy kuflu piwa powspominać dawne czasy i opowiadać legendy o zamku i jego okolicach. Przekazywane z pokolenia na pokolenie, dopominają się swego prawa do życia i pamięci o nich". [ze wstępu książki]