Od idei samorządności do samorządzenia

Od niemal dwustu lat idea samorządności za Alexisem de Tocqueville rozumiana jest jako suwerenność ludu biorącego udział w rządzeniu państwem. U podstaw tej idei było i nadal jest wypracowanie w poszczególnych społecznościach lokalnych niezbędnej równowagi między obywatelskim poczuciem podmiotowości i indywidualnej odpowiedzialności. Formujący się w XIX w. na fali kapitalistycznych przeobrażeń „kapitał społeczny” stał się niejako naturalnym zaczynem narodzin owej samorządności lokalnej, opartej na podmiotowości obywateli. Towarzyszące tym procesom zasadnicze przekształcenia gospodarcze okazały się nieprawdopodobnym stymulatorem głębokich przemian społecznych. Powstający w nowoczesnej formie samorząd lokalny i idąca za nim aktywność obywatelska przybierały różne formy zależnie od otaczających okoliczności i warunków ustrojowych. Doskonałym przykładem tej ewolucji są przemiany dokonujące się na Pomorzu Zachodnim. W ciągu dwustu lat rzeczywistość absolutystycznego państwa prusko-niemieckiego, komunistycznych rządów w Polsce po drugiej wojnie światowej oraz budowy demokracji w kraju i w regionie po 1989 r. aż do chwili obecnej wyznaczała warunki ustrojowe oraz społeczno-ekonomiczne życia społeczności lokalnych. Tym łatwiej więc można stawiać pytania o korelację między przejawami aktywności mieszkańców i rozwojem cywilizacyjnym na tym obszarze oraz o poszukiwanie tożsamości społeczeństwa regionu w jego tradycji i nowoczesności. [źródło opisu i okładki: http://wydawnictwo.univ.szczecin.pl/w-poszukiwaniu-tozsamosci-od-idei-samorzadnosci-do-samorzadzenia-p-123.html ]