Książka poświęcona jest zagadnieniu przepadku mienia oraz jego „szerszego formatu" tj. „rozszerzonego przepadku mienia", określanego też w doktrynie i literaturze jako „konfiskata rozszerzona mienia".
W dniu 27.4.2017 r. weszła w życie ustawa z 23.3.2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła do Kodeksu karnego z 1997 r. instytucję rozszerzonego przepadku mienia, mającą na celu zwiększenie efektywności pozbawiania sprawców czynów zabronionych korzyści osiąganych z tytułu popełnianych przestępstw. Innym powodem wprowadzenia do polskiego porządku prawnego wymienionej ustawy z była implementacja dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/42/UE z 3.4.2014 r. w sprawie zabezpieczenia i konfiskaty narzędzi służących do popełnienia przestępstwa i korzyści pochodzących z przestępstwa w UE.
Publikacja zawiera analizę aktów prawnych o charakterze międzynarodowym i unijnym, które wpłynęły na obecny kształt przepadku mienia oraz tzw. „rozszerzonego przepadku mienia" na gruncie obowiązującego Kodeksu karnego. W książce omówiono terminologię znamion ustawowych zawartych w art. 44 i 45 KK, a ponadto po nowelizacji z 23.3.2017 r., także z art. 44a KK oraz art. 45a § 2 KK.
Publikacja zawiera analizę prawnoporównawczą regulacji instytucji przepadku i konfiskaty rozszerzonej w wybranych państwach członkowskich UE.
Ponadto w publikacji zaprezentowano rozwiązania prawne dotyczące konfiskaty rozszerzonej w prawie włoskim, brytyjskim, niemieckim, litewskim i francuskim.
