Ocena reakcji organizmu na wysiłek fizyczny metodą obrazowania termograficznego

Postęp w sporcie jest w coraz większym stopniu związany z wykorzystaniem nowych osiągnięć techniki, zwiększających możliwości skutecznego, wszechstronnego wspierania sportowca. Obecnie zakres posiadanej wiedzy na temat diagnozowania efektów treningu jest na tyle szeroki, że posiadamy wiele szczegółowych narzędzi pozwalających na monitoring treningu zarówno w warunkach laboratoryjnych, jak i terenowych. Są to jednakże rozwiązania bardzo szczegółowe, obrazujące zazwyczaj niewielki obszar oceny efektów treningu. Szczególnego znaczenia nabieraj zatem rozwiązania kompleksowe – pozwalające na szybkie i skuteczne gromadzenie informacji. W aspekcie poznawczym jako ogólny cel pracy postawiono próbę określenia możliwości zastosowania termografii do oceny gotowości wysiłkowej sportowców oraz osób nietrenujących. W aspekcie aplikacyjnym, celem badań było stworzenie metodycznych podstaw badań z wykorzystaniem termografii, dla oceny gotowości wysiłkowej. Cele szczegółowe dotyczyły czterech zagadnień: 1. Oceny wpływu różnych form rozgrzewki na zdolność wysiłkową; 2. Określenia typowych reakcji termalnych organizmu poddanego wysiłkowi fizycznemu o różnej objętości, intensywności i charakterze pracy; 3. Możliwości zastosowania termografii jako nieinwazyjnej metody oceny szybkości i skuteczności regeneracji po wysiłku o intensywności maksymalnej; 4. Poszukiwania relacji pomiędzy portretem termalnym sportowca a poziomem jego wydolności tlenowej oraz oceny skuteczności mechanizmów termoregulacji za pomocą termowizji. W realizacji badań oparto się na podstawowych założeniach wyjściowych, że reakcja termiczna organizmu na podjęty wysiłek fizyczny jest zależna od treści ćwiczeń, charakteru i intensywności pracy oraz pozwala na weryfikację gotowości wysiłkowej. Jak również, że jest ona związana z wydolnością oraz sprawnością mechanizmów termoregulacji. W toku badań oceniających możliwości monitorowania treningu przy pomocy obrazowania termograficznego wzięło udział 109 osób, wśród których znalazły się grupy nietrenujących mężczyzn i kobiet, a także sportowcy: wioślarze, zawodniczki piłki ręcznej i piłki siatkowej. W badaniach dla oceny reakcji termicznych organizmu wykorzystano metodę obrazowania termograficznego. Uzyskane wyniki wykazały, że zależność pomiędzy