Propaganda PRL-u. Najzabawniejsze polskie kroniki filmowe - lata 70/80

Z kolejną płytą serii "Najzabawniejsze Kroniki Filmowe" przenosimy się w rejony PRL-owskiego surrealizmu. Bez perspektyw na wymarzone gumiaki, czekając 30 lat na spółdzielcze mieszkanie, w portfelu mając mikroskopijne kartki na wszystko czego nie ma, a na co liczysz. W tle radziecka piosenka, która ma przynieść ulgę na znoje, a doprowadza do szału. Stoisz pod ścianą, choć bardziej możliwe, ze w długiej kolejce. Alkoholem się nie upoisz, bo czujna Milicja skutecznie niszczy nielegalne bimbrownie, nie uciułasz ze zwrotu butelek, bo skupy szkła nie działają (co raportuje niezrównana Monika Olejnik we własnej osobie). Teatr absurdu w czystej postaci.