Witajcie w moim Betlejem!

Są to wiersze bardzo osobliwe. Ich tematyka, ich aura wydała mi się inna od innych. Ta wspomniana wyżej „wsobność” zadecydowała o tym wszystkim. Ale tu właśnie bije źródło osobliwości, jaka tętni w tych wierszach. One niosą ze sobą za każdym razem coś nowego. Niby triumfuje tu codzienność, ale wsiąkająca w introwertyzm. Fałtynowicz buja się na tych dwóch „trampolinach”. Świat postrzega, jednak odczuwa to „po swojemu”. Tak! - w powodzi coraz to nowych wierszy te są osobliwe i jedyne w sobie. Nie wiem jak się potoczy dalsze pisanie Autora, ale oświadczam: mamy poetę innego od innych. Po lekturze tomiku tak jak ja już go nie zapomnicie. [latarnia-morska.eu]