Niezidentyfikowany obiekt halucynogenny

"Niezidentyfikowany obiekt halucynogenny" zrodził się z dwóch zdań, które powstały w głowie autorki - pierwszego i ostatniego zdania powieści. Cała reszta to wybuch nieposkromionej wyobraźni. Paulina Bukowska - fanka twórczości Kubricka i Lyncha, nieskażona powieściopisarskim światem - jest niepokornym duchem młodej literatury. Cechuje ją oryginalna wyobraźnia, którą w roku 2006 doceniło jury Doliny Kreatywnej - konkursu organizowanego przez TVP, nagradzając szesnastoletnią wówczas autorkę krótkiego tekstu prozatorskiego. Paulina zajęła II miejsce, a fragment prozy za namową przyjaciół przysłała do wydawnictwa. Nikt w redakcji nie chciał wierzyć, że to dzieło siedemnastolatki. W mieście młodego bohatera powieści wszystko na pozór wygląda zwyczajnie. Kiedy pewnego dnia chłopak przypadkowo poznaje śmiertelnie chorą dziewczynę, trafia do osobliwego miejsca. Przekracza bramę do świata na opak, zmysłowej Dzielnicy Miłości. Z każdą kolejną wizytą bohater odkrywa jej tajemnice, poznaje smak zakazanego, zanurzając się coraz głębiej w ten niepokojący zakątek miasta. Debiutancka powieść Pauliny Bukowskiej to feeria obrazów, pulsująca metaforyką snu i wizji, zaskakująco dojrzałe spojrzenie siedemnastoletniej autorki na rzeczywistość, która niepostrzeżenie zaczyna tracić kontury.