Ginące zawody w Polsce

Kataryniarza można jeszcze latem spotkać na warszawskiej Starówce‚ zdun pojawia się czasami na prowincji‚ ale kim byli druciarze‚ czym zajmowały się rajfurki‚ jak wyglądała praca sitarza? Odpowiedzi na te i podobne kwestie znajdziemy w książce Zbigniewa Skuzy‚ wydanej w niezmiernie eleganckiej szacie graficznej. Kolejny tom dydaktyczno-nostalgicznej serii „Ocalić od zapomnienia” zapoznaje nas z życiem codziennym wsi‚ budową domu‚ funkcjonowaniem gospodarstwa‚ przygotowaniem pożywienia‚ odzienia i w końcu pewnym dostatkiem. Aby to życie mogło funkcjonować wykształciło się na wsi określone rzemiosło. Autor‚ kustosz Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu, z ogromnym znawstwem opisuje zapomniane już nieco takie zawody jak: cieśla‚ dekarz‚ stolarz‚ bednarz‚ kołodziej‚ bartnik‚ garncarz‚ kowal‚ rymarz‚ plecionkarz‚ tkacz oraz krawiec i szewc. Poznajemy podstawowe niegdyś w gospodarstwie umiejętności jak: wyrób naczyń i sztućców z drewna‚ wypiek chleba‚ przetwórstwo zboża‚ warzenie piwa‚ wędliniarstwo czy pszczelarstwo. Dziś niewielu kultywuje te tradycje. Dlatego to obecnie wielka‚ niekiedy sowicie płatna‚ atrakcja turystyczna. Atutem książki jest ikonografia. Ponad 500 barwnych ilustracji oraz rycin i zdjęć archiwalnych z różnych muzeów.