Pisma prozą

Zbiór zadziwiających opowiadań-szkiców. Czytając trzeba uzbroić się w cierpliwość i skupić się na rozszyfrowywaniu symboli i znaczeń. Bardzo częste odwołania do relacji Bóg-człowiek z dość szokującymi przenośniami. Nie są to fabuły, ale obrazy przedstawiające człowieka w różnych momentach życia, historii, w różnych relacjach. Cały zbiór przypomina galerię embrionów, spośród których jedne są bardziej rozwinięte od innych. Mną najbardziej wstrząsnął obraz "Wyludniacza" - jest to obraz czyśćca (prawdopodobnie Dantego), w którym panują dość specyficzne warunki, np. temperatura w przeciągu kilku sekund waha się między 0 a kilkunastoma stopniami. Wahanie to ma charakter cykliczny i występuje bez przerwy - podobnie jest ze światłem, które bez przerwy pulsuje, oślepiając przebywających tam ludzi. Z drobiazgową szczegółowością Beckett opisuje zasady i zjawiska, jakie rządzą wśród ludzi przebywających w czyśćcu. Wszystko opisane jest chłodnym tonem uczonego obserwatora-badacza. Po przeczytaniu na pewno na długo pozostanie w pamięci niewzruszony, chłodny ton - tak charakterystyczny dla dokumentów.