Bracia krwi

Peter Milčák w poetyckich, metaforycznych obrazach pokazuje świat osobny i pełny – z własnym porządkiem i wewnętrzną harmonią, daleki jednak od idyllicznej prostoty. Słowacki autor ucieka od jednowymiarowych sensów, zaskakującą grą skojarzeń poddaje próbie racjonalny związek przyczyny i skutku. Bohaterowie Milčáka z dziecięcą wrażliwością i świeżością spojrzenia wsłuchują się w rytm natury, niewielkim zdarzeniom potrafią nadać nowy sens, a sprawom powszednim – rangę święta. Siłą wewnętrznej wolności dokonują rzeczy niemożliwych, ustanawiając własną (wspólną) rzeczywistość. Peter Milčák w miniaturowych „traktatach filozoficznych” pisze o tym, co nie tak trudno w życiu przeoczyć, a czego stracić nie warto. To jednak czym i o czym są teksty z tomu Bracia krwi, w największej mierze zależy od woli i wyobraźni czytelników. Otwarta na różnorodne ścieżki interpretacyjne książka Milčáka nie domyka kręgu odbiorców: satysfakcję lekturową odnajdą tu zarówno dorośli, jak i młodsi.