Studencki Komitet Solidarności

7 maja 1977 r. w Krakowie z inspiracji Służby Bezpieczeństwa został zamordowany Stanisław Pyjas – student Uniwersytetu Jagiellońskiego, zaangażowany w działalność opozycyjną. Poruszeni jego śmiercią przyjaciele i studenci zbojkotowali organizowane wtedy juwenalia, a 15 maja 1977 r. powołali Studencki Komitet Solidarności, który stał się najważniejszym środowiskiem opozycji antykomunistycznej Krakowa końca lat siedemdziesiątych. Kilka miesięcy później Studenckie Komitety Solidarności powstały w innych ośrodkach akademickich. Członkowie Studenckiego Komitetu Solidarności wystąpili w obronie podstawowych praw i wolności łamanych w PRL. Rozpoczęli walkę o powołanie niezależnej organizacji studenckiej, swobodny dostęp do literatury zakazanej przez polityczną cenzurę. Rozwinęli szeroką działalność samokształceniową, organizując niezależne wykłady i seminaria, na których prezentowano wiedzę usuniętą z programów i podręczników szkolnych. Wydawali i kolportowali niezależną literaturę, występowali przeciwko kłamstwom komunistycznej ideologii. Latem 1980 r. wspierali robotnicze strajki i powstający NSZZ „Solidarność” oraz Niezależne Zrzeszenie Studentów.