Najlepszy przyjaciel

– Powinnaś mnie jak najszybciej poślubić. – Co takiego? Dlaczego? – Beth kurczowo zacisnęła dłonie na oparciu sofy, bo miała wrażenie, że grunt usuwa jej się spod nóg. Zaraz, a może tylko się przesłyszała? – To najlepsze rozwiązanie. – A konkretnie jakiego problemu? Twojego zawodu miłosnego? – Nic podobnego – odparł bez namysłu. Beth od razu się uspokoiła. A zatem z Renem wszystko w porządku, nieodwzajemniona miłość nie namieszała mu w głowie. – Jeżeli martwisz się śmiercią mojego ojca, to niepotrzebnie. Jamie jest pewien, że sobie poradzimy. – Raczej nie, jeśli poślubisz księcia. – Słyszałeś o tym? – Beth poczuła nagły przypływ energii, wyprostowała plecy i uniosła głowę. – Złe wieści rozchodzą się lotem błyskawicy. – Owszem, oświadczył mi się, ale takie rozwiązanie to ostateczność. Rozważam inne rozwiązania. – To będzie katastrofa. Nie musiał tego mówić, doskonale zdawała sobie sprawę ze swojej sytuacji. Z nerwów często bolał ją żołądek, a większość nocy spędzała, gapiąc się w sufit, sparaliżowana strachem i oblana potem. – Wszystko jest lepsze od więzienia dla dłużników – odparła cierpko. – Mam nadzieję, że uda mi się korzystnie sprzedać księciu ziemię. (Fragment).