Rok 1920:

Fakty podawane są niczym wydarzenia w rasowym kryminale - czytelnik nie może się doczekać ciągu dalszego i odpowiedzi na pytanie "co będzie dalej". Oczywiście niby wiemy co się wydarzy, bo to przecież historia prawdziwa, ale sposób narracji przyjęty przez autora - plastyczny, żywy, pełen emocji oddanych poprzez cytaty - wciąga czytelnika i skutecznie przytrzymuje jego uwagę. Jest kilka najważniejszych punktów zapalnych, jak Waziristan, Palestyna, Niemcy, Irlandia, front polsko-bolszewicki. Śledzimy ich losy na tle całej skomplikowanej szachownicy powojennego układu sił. W tym tyglu niby wykuwa się ład pod opieką Ligi Narodów, ale tak naprawdę ścierają się interesy poszczególnych państw. Czy da się utrzymać pokój? A jeśli tak, to jakimi środkami i na jak długo? Komentarz autora bywa raczej dyskretny, ale dowcipny i dosadny.