Człowiek nie jest sam:

Pisma filozoficzne i religijne Abrahama J. Heschela były dotychczas mało znane w Polsce. A przecież - gdyby wielkość myśli mierzyć umiejętnością połączenia tradycji ze współczesnością, filozofii zachodniej z tradycją żydowską - Heschel uchodziłby za mistrza."Heschel - czytamy we wstępie - może być przewodnikiem dla nas wszystkich, nas, którzy jesteśmy zagubieni w materializmie współczesnego świata, którzy błądzimy wśród religii i rytuałów, niepewni ich sensu". Abraham J. Heschel pochodził z tradycyjnej chasydzkiej rodziny, z której wywodziło się wielu cadyków.Urodził się - co może być dla polskiego czytelnika zaskoczeniem - w Warszawie, w 1907 roku. Odebrał gruntowne wyższe wykształcenie w Berlinie. Był bliskim współpracownikiem min. Martina Bubera. Fale represji antysemickich zmusiły Heschela do powrotu do Warszawy skąd w 1939 roku wyemigrował Heschel do Anglii a rok później do USA. Tam obok pracy uniwersyteckiej, mocno angażował się w życie publiczne i społeczne - przyjaźnił się z Martinem Lutherem Kingiem, walczył o zniesienie segregacji rasowej a przede wszystkim nieustannie uczestniczył w dialogu międzyreligijnym czego zwięczeniem był silny wpływ na przebieg prac II Soboru Watykańskiego. Powstały wówczas dokument - "Nostra aetate" - który był pierwszym oficjalnym dokumentem Kościoła, który nie wyrażał nadziei na złączenie Izraela z Kościołem Katolickim czyli na nawrócenie Żydów.Człowiek nie jest sam to najważniejsze z dzieł Heschela. Zawiera teksty dotyczące dwóch problemów: poznania Boga, jego obecności i stosunku Boga do człowieka oraz istoty człowieka, jego potrzeb, celów i tęsknot. Heschel pisze zawsze z pozycji człowieka ukształtowanego w tradycji judaistycznej, ale jego pisma nie są dogmatyczne - to raczej próba niemalże ekumenicznej refleksji o dążeniu człowieka do poznania "niewyrażalnego".Heschela pisanie o Bogu i człowieku jest bardziej medytacją aniżeli filozoficznym wywodem i logiczną kombinacją. Dociekania Heschela na temat naturalnych zdolności człowieka do poznawania tego, co "niewysłowione" są odbiciem autentycznych zmagań i przekonań filozofa i człowieka religijnego. Problemy "dla kogo żyjemy", "kim jesteśmy", "czy Bóg nas potrzebuje" wyjaśnia Heschel z godną podziwu prostotą i nieraz - co we wstępie podkreśla Stanisław Krajewski - sentencjonalną zwięzłością: "Żyć tylko tym, co da się powiedzieć, to tarzać się w pyle zamiast przekopywać grunt".Dzieło Abrahama J. Heschela Wydawnictwo ZNAK zaprezentowało w serii "Filozofia i religia", w której ukazały się ostatnio: "Dialogi filozoficzne" Św. Augustyna, "Kazania uniwersyteckie" Johna H. Newmana czy "Bóg nie jest nam nic dłużny" Leszka Kołakowskiego a niebawem ujrzymy "Wykłady z filozofii religii" Martina Heideggera.