The Thursday Murder Club

Książka w języku angielskim. Wspaniała lektura na każdy dzień tygodnia. Kiedy w sielankowym otoczeniu wioski emerytów na angielskiej wsi ktoś zostaje zamordowany, czterech mieszkańców łączy siły i próbują znaleźć zabójcę. Stanowią uroczo dziwaczną grupę, każda zabawniejsza i bardziej wzruszająca, bardziej urocza niż następna: jest tam Elizabeth, de facto przywódczyni grupy, kobieta z tajemniczą przeszłością i zasłużoną reputacją osoby, która potrafi wszystko załatwić; Joyce, niepozorny typ, którego prawie nikt nie zauważa, ale który zauważa wszystkich i wszystko inne; Ibrahim, emerytowany psychiatra żyjący wśród obszernych notatek zgromadzonych w ciągu swojej długiej kariery; oraz Ron, były szef związku zawodowego o twardej skórze, miękkim sercu i bystrym spojrzeniu. Dodając do tego paru gliniarzy, którzy w bardziej oficjalnym charakterze przyglądają się wydarzeniom w społeczności emerytów, kilka dorosłych dzieci Przerażającej Czwórki, kilku dodatkowych emerytów i garstkę podejrzanych, otrzymamy w „Klubie czwartkowych morderstw” więcej postaci, niż można by kiwnąć laską. Ta książka jest zabawą przez duże „F” – bierze się z interakcji między bohaterami i czystej radości, jaką nasi czterej detektywi-amatorzy czerpią ze swojego towarzystwa, a także naszej własnej radości, że mamy szansę spędzić z nimi czas. Co więcej, Osman zapewnił książce zakończenie, które można nazwać wielozadaniowym (w jakim specjalizowała się Agatha Christie): właśnie wtedy, gdy myślisz, że zagadka została rozwiązana (lub TAJEMNICE; w grę wchodzi więcej niż jedna), na jaw wychodzi coś innego... a potem, gdy jesteśmy przekonani, że ta historia absolutnie, zdecydowanie nie może ciągnąć się dalej, Elizabeth & Co. siadają ponownie, aby delikatnie „przesłuchać” kolejnego podejrzanego… a potem… Przeczytaj ostatnie strony uważnie – być może będziesz musiał przeczytać je kilka razy ponownie, zwroty akcji przyprawiają o zawrót głowy – ale gdy tylko zrozumiesz, co NAPRAWDĘ się wydarzyło (a w końcu to zrobisz), będziesz zadowolony, że to zrobiłeś. Prawie tak samo będziesz zadowolony, że w ogóle wpuściłeś „Klub czwartkowych morderstw” do swojego życia.