Mongolia w pułapce obfitości zasobów naturalnych

Monografia stanowi zaproszenie do refleksji nad rolą zasobów naturalnych we współczesnym świecie. Rozważania w niej zawarte zostały osadzone w teorii ekonomii środowiska i zasobów naturalnych, a także ekonomii instytucjonalnej. Mają na celu opisanie, analizę i ocenę roli dwóch elementów, które zdeterminowały proces rozwoju Mongolii – ogromnych, nie do końca zbadanych, bogactw naturalnych tego państwa oraz instytucji określających zasady ich eksploatacji. To, kto i na jakich zasadach ma dostęp do zasobów naturalnych kraju, silnie determinuje udział w korzyściach płynących z ich pozyskiwania. Mongolia stanowi pod tym względem niezwykle interesujący przedmiot badań z uwagi na doświadczenia historyczne związane z rozwojem wyjątkowej kultury i stylu życia mongolskich koczowników, a także ze względu na obfitość zasobów kopalin o strategicznym i kluczowym znaczeniu dla nowoczesnych technologii.

Czy powstałe w okresie transformacji systemowej instytucje rzeczywiście sprzyjają trwałemu rozwojowi społeczeństwa i gospodarki Mongolii, a może wprowadziły kraj w pułapkę obfitości zasobów naturalnych? Czytelnik znajdzie odpowiedź na to pytanie w prezentowanej książce.

Publikacja jest w szczególności adresowana do odbiorców zainteresowanych problemami gospodarowania zasobami naturalnymi, wykładowców akademickich, studentów ekonomii, ochrony środowiska i stosunków międzynarodowych oraz osób, dla których gospodarka Mongolii stanowi obiekt penetracji biznesowej.