Paradygmaty akademickiego kształcenia pedagogów

Propozycja, by zainicjować dyskusję nad paradygmatami akademickiego kształcenia pedagogów, spotkała się z dużym zainteresowaniem nauczycieli akademickich oraz osób związanych z praktyką edukacyjną. Zamierzeniem naszym było nie tyle podjęcie próby rekonstrukcji paradygmatycznego kształcenia pedagogów w aspekcie historycznym, ile odczytanie i stworzenie mapy konkurujących z sobą współcześnie paradygmatów. (...) Pluralizm teorii i praktyk edukacyjnych oraz ich różnorodność stanowią niewątpliwie o bogactwie oferty kształcenia. Troska o tożsamość dydaktyki akademickiej każe stawiać pytania: „czym jest wiedza pedagogiczna?", „w jaki sposób badać procesy zachodzące w szkolnictwie wyższym, jak konstruować cele kształcenia i jakie wartości je uzasadniają?" Na każde z tych pytań odpowiedzi mogą być diametralnie różne, tak jak odmienne mogą być koncepcje oparte na zupełnie innych założeniach. Niewątpliwie sukcesem III Seminarium Dydaktyki Akademickiej jest rozpoznanie kilku obszarów tematycznych, budujących różne modele edukacji pedagogów na uniwersytetach i w innych szkołach wyższych, a zatem konstruujących również odmienne paradygmaty tegoż kształcenia. Mamy nadzieję, że niniejsza książka dostarczy Czytelnikowi inspiracji do stawiania kolejnych pytań i podejmowania dalszych poszukiwań badawczych. Tematyka III już tomu Dydaktyki Akademickiej ogniskuje się wokół obszarów tematycznych, które ze względu na wspólne idee zostały pogrupowane w częściach: Treści kształcenia, Kompetencje i Inspiracje. (...) Kalendarium jest dopełnieniem zawartych w książce treści, dostarcza bowiem przeglądu tematów zaprezentowanych na kolejnych trzech seminariach. Nie wszystkie z 99 wystąpień zostały opublikowane, jednak ich różnorodność tematyczna, a także liczba osób biorących udział w kolejnych seminariach pozwalają na dostrzeżenie rangi problematyki obejmowanej przez dydaktykę akademicką. Ze Wstępu