Badania diagnostyczne w pedagogice i psychopedagogice

Publikacja składa się z ośmiu rozdziałów. Pierwszy z nich wprowadza w problematykę badań diagnostycznych w naukach społecznych, wskazuje na podstawowe terminy stosowane w badaniach diagnostycznych, przedstawia proces diagnozowania w ujęciu wąskim i szerokim, eksponuje etyczny wymiar diagnozowania oraz podstawowe błędy diagnostyczne. W rozdziale drugim podjęłam problematykę diagnozowania psychologicznego dla potrzeb dydaktyczno-wychowawczych, podkreślając specyfikę diagnozowania psychologicznego, obszary problemowe, modele i etapy diagnozowania w psychologii oraz istotę i zakres diagnozowania psychologicznego dla potrzeb pedagogiki. Zostały opisane w nim również poszczególne subdyscypliny psychologii i ich rola w diagnozowaniu dla potrzeb pedagogiki, przy podkreśleniu swoistości diagnostyki psychopedagogicznej. Rozdział trzeci został poświęcony charakterystyce badań diagnostycznych w pedagogice. Zwróciłam w nim uwagę na specyfikę i odrębność diagnostyki pedagogicznej, odnosząc się do poglądów prekursorów diagnozowania pedagogicznego oraz opisując rodzaje i typy diagnoz stosowanych w pedagogice współczesnej. Nawiązujący do niego rozdział czwarty jest poświęcony praktycznej metodologii diagnozowania. Zaprezentowałam w nim strategie badań diagnostycznych w pedagogice, zwracając uwagę na różnice w podejściu diagnostycznym w paradygmacie ilościowym, jakościowym oraz w modelu eklektycznym, a także na różnorodność zmiennych i wskaźników diagnostycznych (zarówno w ujęciu wąskim, jak i szerokim). [fragment Wstępu]