Niefabularna proza Krasickiego:

Analiza kazań, artykułów z „Monitora” oraz Uwag, pozostających nieco na marginesie twórczości Księcia Biskupa, a tym samym również poza obszarem najintensywniejszego zainteresowania badaczy, pozwoliła rzucić nowe światło na dwie bardzo istotne kwestie – sposób przekonywania czytelników stanowiący ważny składnik relacji nadawczo odbiorczych oraz zespół przekonań i opinii pisarza, składających się na przekazywany w całej twórczości XBW obraz świata. Badane zagadnienia ukazują Krasickiego jako twórcę konsekwentnego zarówno w sposobach budowania relacji z czytelnikami i kreowania własnego wizerunku, jak i w głoszonych poglądach. Prowadząc swoich słuchaczy po ścieżkach wiary, walcząc o przemianę mentalną współziomków, zachowywał pogodne oblicze znane z jego utworów o charakterze czysto literackim, z rzadka dając ponieść się silniejszym emocjom świadczącym o tym, że poruszane problemy nie były mu obojętne. Zaangażowany w życie swojego narodu, z całą odpowiedzialnością wypełniał postawione sobie zadanie, pouczając i wskazując drogi prowadzące do szczęścia osobistego, które zawsze łączyło się ze szczęściem ojczyzny. Proponował drogę, którą sam starał się podążać – stoickiego pogodzenia się z losem i troszczenia się o to, co leży w zakresie własnych możliwości, a co jest wkładem budującym wspólne dobro.