Turystyka na obszarach przyrodniczo cennych:

Turystyka jest dynamicznie rozwijającą się gałęzią gospodarki narodowej, związaną z działalnością usługową, ukierunkowaną na zaspokojenie zróżnicowanych potrzeb współczesnego społeczeństwa. Przybiera ona rozliczne formy i może być rozpatrywana w różnych aspektach: ekonomicznym, psychologicznym, społecznym, kulturowym. Specyfika współczesnego zindustrializowanego środowiska człowieka sprawia, że coraz większym zainteresowaniem cieszy się przyroda. Odczuwamy emocjonalną więź ze środowiskiem naturalnym, które chcemy chronić, ale też i lepiej poznawać. Czujemy tęsknotę za tym, co utraciliśmy i chcemy przynajmniej bywać w miejscach, które nas zaskakuje swoim urokiem, złożonością i harmonią zachodzących procesów. Turystyka ukierunkowana na przyrodę jest związana z kontemplowaniem jej istoty, z uszanowaniem miejsc i zachodzących procesów. Jest także coraz częściej poszukiwanym towarem. W Polsce jest nastawiona na dynamiczny rozwój i "goni" rozwinięte kraje. Potencjał przyrodniczy Polski jest ogromny - parki narodowe, krajobrazowe, obszary Natura 2000, pomniki przyrody ożywionej i nieożywionej, obszerne komp¸eksy leśne, zachowane w prawie niezmienionym stanie, stanowią cenne zasoby umożliwiające rozwój turystyki przyrodniczej. Ażeby ten potencjał dostrzec i lepiej wyeksponować konieczne jest lepsze przygotowanie kadry odpowiedzialnej za oferty turystyczne i kontakt z turystami. Właściwa prezentacja obszarów naturalnych wymaga większego zasobu wiedzy merytorycznej, ale też i wychowania w poszanowaniu praw natury. Fragment ze Wstępu