Szalej:

Poniekąd urodzi się na wsi, ale będzie miastowa. Poniekąd przyjmie rolę kobiety, ale nigdy nie wyrośnie z dziewczyny. Poniekąd będzie wyjątkowa, ale dary okażą się nie dość szczególne. Zosia to zamknięta w sobie dziewczynka wychowana na kaszubskiej wsi. Choć z czesem Zosia przeistacza się w Zofię, towarzyszące jej w dzieciństwie lęki i świadomość nieprzystosowania bynajmniej nie ustępują. Zofia nie odnajduje się w żadnej z kobiecych ról narzucanych przez tradycję, bliskich i społeczeństwo. Gotowe pomysły na życie - które wypróbowuje jeden po drugim - nie zmiejają jej poczucia niedostateczności ani nie zagłuszają cichej codziennej rozpaczy. Jej relacje są lada jakie. Ani obcość, ani bliskość. Niechęć? Przywiązanie? Poniekąd. Również strach i - tak! - pragnienie. Pomiędzy kaszubską wsią a światłami wielkiego miasta. Czterdzieści lat w dwunastu odsłonach.