Biograficzna opowieść, której bohaterem jest Jarosław Marek Rymkiewicz, to podróż w czasie i przestrzeni, sięgająca niekiedy wiele wieków wstecz, w poszukiwaniu korzeni poety – a te okazują się niezwykłe.
To również opis polskich losów, które stały się udziałem tak wielu rodzin zamieszkujących Rzeczpospolitą. Polskość, jak sam poeta wielokrotnie przyznawał, odkrywa swoje nieoczywiste źródła, staje się przedmiotem wyboru i wiary.
„Jesienią, był to już najpewniej początek października 1939 roku, rodzina poety dotarła do majątku babki Baranowskiej pod Pułtuskiem. Po kilku tygodniach wędrówki różnymi podwózkami i najmowanymi wozami, po owej „rajzie wrześniowej”, która była wtedy udziałem setek tysięcy Polaków, zatrzymali się w Świerczynie. Mieszkanie na Nowogrodzkiej nie nadawało się do użytku, Śródmieście Warszawy zniszczone było od niemieckich bombardowań – nie było tam czego szukać. Zostało kilka migawek – „kawałek ulicy Nowogrodzkiej, który było widać z dziecinnego pokoju, rękę, która w salonie na Nowogrodzkiej nakręca patefon (patefony były wtedy na korbkę), żeby puścić mi płytę z moją ulubioną pieśnią pod tytułem »Flisacy«” – niewiele więcej.”
Jarosław Marek Rymkiewicz (ur. W 1935 roku w Warszawie), lata wczesnej młodości spędził w Łodzi, potem związany z Warszawą i podwarszawskim Milanówkiem. Zadebiutował w wieku 22 lat tomikiem wierszy Konwencje. W roku 1967 ogłosił swoje literackie credo w książce Czym jest klasycyzm. Manifesty poetyckie. Autor licznych tomów poetyckich, z których najbardziej znane to: Thema regium (1978), Ulica Mandelsztama (1983), Moje dzieło pośmiertne (1993), Znak niejasny, baśń półżywa (1999), Zachód słońca w Milanówku (2002), Wiersze polityczne (2010), Pastuszek Chełmońskiego (2014) i wydany w roku 2015 Koniec lata w zdziczałym ogrodzie.Napisane w latach 80. dwie powieści: Rozmowy polskie latem 1983 (1984) oraz Umschlagplatz (1988), wydanew drugim obiegu, spotkały się z ogromnym zainteresowaniem czytelników, zostały również przetłumaczone na język francuski, niemiecki i angielski.Rymkiewicz wyniki swojej rozległej pracy historyczno-literackiej pomieścił w tomach eseistycznychi encyklopedycznych poświęconych Mickiewiczowi (6 tomów z cyklu Jak bajeczne żurawie), Słowackiemu, Leśmianowi i Fredrze.W jego dorobku znajdziemy również ogłoszone w ostatnim dziesięcioleciu eseje historyczne: Wieszanie (2007), Kinderszenen (2008), Samuel Zborowski (2010) oraz tekst z roku 1983 Wielki Książę z dodaniem rozważań o istocie i przymiotach ducha polskiego.Autor dramatów i komedii. Tłumacz, na język polski, przełożył poezję Thomasa S. Eliota i Wallace’a Stevensa, Osipa Mandelsztama, Federico Garcii Lorki oraz dramaty Calderona de la Barki.
Wydanie książki dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
