Janek (nie Janka)

Zuzia uważa, że jej mała siostrzyczka ma najpiękniejszy uśmiech na świecie. Nie może się doczekać, kiedy Janka podrośnie i będą mogły bawić się w leśne wróżki i razem odkrywać świat. Ale w miarę upływu czasu, Janka nie wykazuje zainteresowania takimi zabawami. Woli skakać w błocie i być superrobalem! Janka nie lubi też sukienek i długich włosów. I woli, aby nazywać ją Jankiem. Wyjątkowa i ważna historia o zmianie i jej akceptacji. Książka wydana pod patronatem Stowarzyszenia Lambda Warszawa oraz Fundacji Trans-Fuzja [Powyższy opis pochodzi od wydawcy]