Wychowanie fizyczne i sport według Władysława Osmólskiego

Władysław Osmólski - lekarz i pułkownik Wojska Polskiego, teoretyk wychowania fizycznego. Działacz niepodległościowy, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1926-1929 był dowódcą Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu. Doprowadził do powstania Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie i w latach 1929-1931 był jego pierwszym dyrektorem i wykładowcą. Pełnił różne funkcje w organizacjach i urzędach sportowych. W 1924 roku był kierownikiem polskiej reprezentacji narodowej na Igrzyskach Olimpijskich. Propagował sport i wychowanie fizyczne zarówno w wojsku, jak i wśród młodzieży, uważając, że jest to środek o wielkim znaczeniu wychowawczym. W pierwszej części zbioru jego prac, pragniemy zaprezentować: 1. Wychowanie fizyczne w Polsce (1932), 2. Zabawy i gry ruchowe dla wojska (1922), 3. Rola sportu w wychowaniu etycznym (1922).