Tadeusz Zawadowski, poeta, redaktor, krytyk literacki; ur. 9 grudnia 1956 r. w Łodzi, ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1981 r. mieszka w Zduńskiej Woli, gdzie współtworzył Klub Literacki "TOPOLA" oraz Klub Twórczej Pracy "BEZ AUREOLI". Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Laureat ok. 250 międzynarodowych i ogólnopolskich konkursów oraz nagród literackich za całokształt pracy twórczej: POLCUL FOUNDATION w Sydney w 1997 r., IANICIUSA im. Klemensa Janickiego w 2014 r., Nagrody Ekspresjonistycznej FENIKSA im. Tadeusza Micińskiego w 2015 r. SUPER CYSIORA w 2015 r. Jest autorem ponad 1500 publikacji w ogólnopolskiej, emigracyjnej i zagranicznej prasie literackiej oraz w ponad 200 antologiach literackich. Wydał tomiki poetyckie: "Fotoplastikon" (1987), "Witraże" (1991), "Demony" (1992), "Przedrośla" (1994), "Listy z domu wariatów" (1995), "O Elizabeth, Berenice i jeszcze innych kobietach" (1997), "Krajobraz z kroplą w tle" (1997), "Lustra strachu" (2000), "Ścieżka obok raju" (2005), "Między horyzontami" (2006), "Powrót do domu wariatów" (2007), "Listy i cienie" (2011), "Kiedyś"(2014) - Nagroda Literacka im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno i wyróżnienie XXXVII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego, "Mrówka" (2017), "Budzik z opóźnionym zapłonem" (Fundacja Duży Format, 2019), "Dopóki budzik tyka" (Fundacja Duży Format, 2020). Jego wiersze i teksty krytyczne były tłumaczone na język angielski, rosyjski, grecki, łotewski, serbski, bośniacki, chorwacki, włoski i słoweński.