Requiem dla nikogo

Przymusowa zmiana nazwisk bułgarskich Turków w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, która miała doprowadzić do ich wynarodowienia i likwidacji jako mniejszości narodowej, była jednym z najbardziej traumatycznych wydarzeń nowej bułgarskiej historii. Do tej pory w samej Bułgarii sprawa jest zmiatana pod dywan, pisze się i mówi o niej nadzwyczaj mało. Wielowątkowa powieść Enewa jest pod wieloma względami ewenementem jako pierwsza poważna, rzetelnie udokumentowana, a zarazem posiadająca wysokie walory literackie próba zmierzenia się z tym tematem. Jej trzon stanowi panorama życia prowincjonalnego miasteczka w końcowych latach reżymu totalitarnego. Postaciami są partyjni dygnitarze, urzędnicy, uczniowie, niemiecka nauczycielka, gospodynie domowe - Bułgarzy, Turcy, Cyganie... Korupcja, zakłamanie i podłość osiągają niebywałe rozmiary. Każdy przejaw przyzwoitości traktowany jest w najlepszym razie jako dziwactwo, a najczęściej jako poważne wykroczenie lub zbrodnia. Sposób, w jaki jest represjonowany, nadaje mu rangę bohaterstwa. W latach 90. akcja powieści wykracza poza granice Bułgarii. Jej bohaterowie uczestniczą m.in. w wojnie na terenie Jugosławii, stykając się bezpośrednio z całym jej niewyobrażalnym okrucieństwem i brutalnością. Tu powieść nabiera niemal dokumentalnego charakteru. Enew stworzył przejmującą opowieść o sprawach, które do dziś stanowią obiekt przemilczeń i przeinaczeń. [lubimyczytac.pl]