Zarządzanie ryzykiem na granicach zewnętrzych Unii Europejskiej

Badanie ryzyka w naukach społecznych jest nadal nowatorskim tematem i stanowi obszerny przedmiot dociekań naukowych. Granice państw – wręcz przeciwnie. Są obiektem wielowiekowych i multidyscyplinarnych badań naukowych i poddawane są wielu próbom uporządkowania ich właściwości. Natomiast obydwie kategorie – granice i ryzyko – charakteryzuje złożoność, zmienność, wielowątkowość i wielorakość podejść badawczych. Z jednej strony, pozwala to na nieustanne zgłębianie ich istoty i poszukiwanie prawidłowości, a z drugiej – staje się źródłem problemów metodologicznych i trudności z uporządkowaniem wiedzy na ich temat. Obydwie kategorie są więc interesującym wyzwaniem dla badacza. Granice zewnętrzne Unii Europejskiej stanowią ciekawą egzemplifikację procesów zachodzących na współczesnych granicach i działań zapobiegających związanym z nimi zagrożeniom. Są obrazem zmieniającej się natury granic w późnowestfalskim ładzie między-narodowym, traktowanym jako kompilacja ciągłości ładu westfalskiego i zmiany ładu powestfalskiego.