Noc z majorem Lithgowem

Pavia Honeysett potrzebowała mężczyzny. Jej wzrok padł na wojskowego w granatowo-złotym mundurze siedzącego w rogu sali, pod ścianą. Prawdopodobnie z żołnierskiego nawyku mężczyzna miał wzrok utkwiony w stojącym przed nim piwie, ale nie ulegało wątpliwości, że go nie widzi. Myślami najwyraźniej błądził gdzieś daleko. Pavia przyglądała mu się przez uchylone drzwi z kuchni, gdzie wśród innych paplających dziewcząt czekała na swój występ taneczny. Oceniała wzrokiem szerokość ramion nieznajomego i zarys jego szczęki. W hałaśliwym barze, wśród innych gości w podnieceniu oczekujących nocnej rozrywki tajemniczy mężczyzna odróżniał się od otaczającej go swojskiej braci pod każdym względem: zachowaniem, wyglądem, gładko ogoloną twarzą i złotymi włosami. Był samotny w swojej perfekcyjności. Żeby go znaleźć, musiała przez trzy noce tańczyć w różnych tawernach od Yorkshire do Londynu. Teraz pozostawało jej już tylko go złowić. (Fragment).