Na tropie zbrodni w Mokranach

"Na pochylonym w stronę drogi płocie, wisiał w dół trup młodej dziewczyny, rozcięty od rozkrocza, aż po brodę straszliwie toporem. Z opadniętych na twarzy włosów, zwisały sople zakrzepłej krwi, tworząc na ziemi brunatną plamę, obsiadłą przez muchy i bąki. Dalej, przerzucony przez żerdzie, zwisał trup nagiego mężczyzny, po katowsku zeszpecony, obok czapka oficera marynarki. Dalej, obok studni, obdarte i zeszpecone trzy trupy polskich żołnierzy pogranicza, a później juz coraz częściej sponiewierane zwłoki już nie wiadomo kogo. Wojna jest straszna. [...] Po dwóch dniach forsownego marszu, natknęliśmy się w lesie na czterech wisielców i dwie białoruskie wiedźmy z poderżniętymi gardłami, wszyscy powieszeni to okoliczni chłopi, a każdy z nich w polskich saperkach i częściowo w naszych mundurach...".