Zarządzanie kryzysowe:

Zarządzanie kryzysowe to działalność organów administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym. Polega ono na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych, usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów infrastruktury krytycznej. Zarządzanie kryzysowe jest składową przedsięwzięć realizowanych w ramach zapewnienia bezpieczeństwa i obronności państwa, ściślej – wewnętrznego bezpieczeństwa państwa. Prezentowana monografia poświęcona jest zarządzaniu kryzysowemu z perspektywy narodowej i międzynarodowej. Część I obejmuje charakterystykę narodowego wymiaru zarządzania kryzysowego, koncentrując się głównie na ochronie infrastruktury krytycznej. Część II dotyczy międzynarodowych uwarunkowań zarządzania kryzysowego, ochrony ludności oraz obrony cywilnej. Autorzy publikacji swoją uwagę skupili na Organizacji Narodów Zjednoczonych, Sojuszu Północnoatlantyckim i Unii Europejskiej. Przyjęte rozwiązania ustrojowe oraz doświadczenia historyczne mają wpływ na rozwiązania prawne, strukturę systemu zarządzania kryzysowego w poszczególnych państwach. Autorzy odnieśli się do rozwiązań Stanów Zjednoczonych, Japonii, Czech, Słowacji i państw latynoskich. Autorzy niniejszego opracowania wywodzą się z czołowych uczelni krajowych prowadzących badania i realizujących dydaktykę w dziedzinie nauk społecznych i dyscyplinie nauk o bezpieczeństwie, m.in. Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetu Białostockiego, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wojskowej Akademii Technicznej. Książka ta zapewne spotka się z zainteresowaniem analityków, doktorantów czy studentów badających i studiujących zagadnienia bezpieczeństwa narodowego, a zwłaszcza zarządzania kryzysowego.