Łemkowskie przysłowia i powiedzenia ze Światkowej Wielkiej i okolic

Przysłowia, które złożyły się na ten monumentalny zbiór, określam jako przysłowia „od Bawolaka”. Nawet jeśli Autor w przeważającej większości ich nie wymyślił i nie on je wypowiedział po raz pierwszy, to przez całe świadome życie zbierał je od starszych świątkowian, głównie żyjących w Ukrainie, wychwytywał w rozmowach, w różnych sytuacjach i nastrojach. Na gorąco tylko je zapamiętywał, żeby nie płoszyć rozmówców (kto wie, może zdradzą jeszcze inne powiedzenie w czasie tej samej rozmowy?), i dopiero później, możliwie szybko i żmudnie, spisywał je, a co spisał - zachował, nie zagubił, nie zaprzepaścił. Niektóre powiedzenia nieco doszlifował, na przykład nadał im rym, słowem - „doprzysłowił”. Zrobił to przynajmniej 7 tysięcy razy, jako że właśnie blisko tyle zdań stanowi podstawę naszego opracowania. Zajęła mu ta praca około pięćdziesięciu lat. (Rec. Wydawn.)