Wielkie mi coś

Będziecie śmiać się, czytając; Marta G. nie przepuszcza żadnej okazji, żeby złowić, zaprojektować, opisać komizm sytuacyjny, slapstick, gag. Ale nigdy nie wygłup! To zawsze są ludzie – w kostiumach bajkowych, zwierzęcych, czasem kompletnie odjechanych, ale ludzie, zwykle fajni i niegłupi – w zabawnych sytuacjach. Można się nad nimi pośmiać, nie da się ich nie polubić, a niekiedy wypada mocno docenić ich niebylejakość. Stara szkoła mądrej komedii. Odwiecznie skuteczna. Jacek Sieradzki Jeśli ktoś ma kłopoty ze sobą, z miłością, przyjaźnią lub zaakceptowaniem Świata, powinien czytać utwory Marty Guśniowskiej. Nie pisze dla dzieci, a dla ludzi. Pisze tak, że każdy zaczyna tęsknić za przygodą. Każdy może się uśmiechnąć, każdy znajdzie coś, co go ucieszy. Marta ma talent, trafia w światło bramki z lekkością i wdziękiem. I co ważne – pisze tak, że Jej słowa ożywają w Teatrze. Po prostu Marta należy do Skarbów Kultury Narodowej. Maciej Wojtyszko [Wydawca]