Przestrzeń technologiczna a dobrostan mieszkańców:

Pojawienie się technologicznych nowości zawsze niosło za sobą wiele emocji. Z jednej strony towarzyszył im entuzjazm zwolenników postępu, a z drugiej lęk przed nieznanym ze strony zachowawczej części społeczeństwa. Obawy przed światłem latarni ulicznych czy szczepieniami przeciw ospie, podsycane przez Kościół katolicki w pierwszych dekadach XIX wieku, mogą współcześnie uchodzić za niedorzeczność. Podobnie odnieść można się do obarczania winą twórców pierwszych połączeń kolejowych za niższą cielność i mleczność krów czy zmniejszoną nośność jaj przez kury. Opisane przykłady trudno jednak uznać za nietypowe i łatwo można wskazać przejawy podobnych postaw wobec współczesnych wynalazków. Obawa przed tym, co nowe i jeszcze nierozpoznane – jest elementem zarówno ludzkiej natury, jak i powszechnie przyjmowanych kanonów postępowania. Wizja zachwiania znanego porządku budzi niepokój i skłania do umacniania się w już zakorzenionych przekonaniach, tradycjach lub wierzeniach – które nie dostarczają jednak narzędzi, by lepiej zrozumieć pojawiające się nowe technologie. Mechanizm oporu przed implementacją nowoczesnych technologii stanowi poważną barierę rozwoju gospodarczego, a nierzadko także społecznego. Czynnik ten odpowiedzialny jest za spowolnienie procesów inwestycyjnych oraz niższą niż pozwalałby na to stan wiedzy efektywność i jakość produkcji. Znajduje to swoje odzwierciedlenie na rynku i determinuje jego kształt w każdym z możliwych wymiarów – od ekonomicznego począwszy, a na społecznym skończywszy. W Polsce problem ten szczególnie mocno daje o sobie znać administracji samorządowej. Dąży ona do poprawy kondycji gospodarczej pozostającego pod jej pieczą obszaru, a tym samym do poprawy jakości życia mieszkańców. Samorząd eksponuje swe zalety dla potencjalnych inwestorów, zachęcając ich do pozostania na swym terenie. Każda taka udana próba generuje impuls rozwojowy, który dynamizuje przemiany gospodarcze. Niestety, niemal zawsze działania takie napotykają na opór samych potencjalnych beneficjantów, czyli mieszkańców. Nie zawsze są oni gotowi na sąsiedztwo nowych technologii – szczególnie, gdy ich istota jest dla nich niezrozumiała.