Afrobiografia

Janusz Kokot na wstępie swojej opowieści wskazuje czytelnikowi, że na tych kilka lat, które spędził w Ugandzie, niejako „odłożył na bok” bycie artystą – pochłonęła go praca misjonarska, pomaganie najsłabszym, skrzywdzonym. Jego impresje afrykańskie, ugandyjskie, skupiają się więc nie na tym, jak wygląda świat wokół, ale na tym, jakie są bolączki tego świata, jakie potrzeby ludzi, którzy go zamieszkują. I na ocenie, czy i jak misjonarz z Polski mógłby pomóc. Lecz by to ogarnąć, trzeba najpierw wejść w życie mieszkańców, stać się jednym z nich, usiąść cicho i spróbować zrozumieć.