Z historii i poetyki przekładu

"Pytaniem, jakie stawia Święch, jest status historii tłumaczeń, bo choć ściśle związana z dziejami rodzimej literatury, będąca odpowiedzią na dzieła oryginalne, wykazuje jednocześnie szereg cech, których ani badacz, ani historyk nie może pominąć. Autor dowodzi, że dzieje sztuki przekładowej wymagają podejścia skoncentrowanego na czynnościach tłumacza, jego twórczej roli w akcie tłumaczenia, postępującej z czasem profesjonalizacji jego roli, wyemancypowanej spośród innych. Pragnę ten moment w rozważaniach autora szczególnie podkreślić, gdyż oddaje on pełną sprawiedliwość tłumaczowi, równemu w swych prawach z twórcą oryginalnym. Stanowisko takie koncentruje się przede wszystkim na działaniach na tekście i w analizach Święcha ta tekstocentryczna perspektywa jest wszędzie dobrze widoczna […] W sprawach poetyki przekładu zajmuje stanowisko bliskie strukturalistom, stąd tak wiele uwagi poświęca sprawom wewnętrznej organizacji tekstu rozumianego, zgodnie z dzisiejszą tekstologią, jako całość znacząca i wewnętrznie zorganizowana wedle własnych prawideł, dominant strukturalnych." (Z recenzji prof. dr. hab. Józefa F. Ferta)