„Jej życie” to opowieść o wielkiej miłości, przyjaźni, poświęceniach, ale i niemałych kłamstwach, złudzeniach i zdradach. To zapis kilku miesięcy z życia kobiety i mężczyzny i towarzyszącej im wewnętrznej przemianie. Portret rodziny pozornie idealnej, historia pokazana w prawdziwym zwierciadle, opowiedziana z dwóch punktów widzenia – jej i jego. Opowieść o wielkich uczuciach, marzeniach i niemniejszych zawodach. O zacieraniu się dwóch równoległych światów, a czasem nawet zderzeniu się dwóch biegunów, o przekraczaniu granic w codziennym życiu. Książka emanująca ciepłem i nadzieją, ukazująca, o co tak naprawdę każdy z nas powinien walczyć – o samego siebie. Czy można kochać bez zrozumienia, a może rozumieć bez kochania? Nikt nigdy nie zadał sobie takiego pytania? Myślę, że warto. Kochać trzeba umieć, nie wystarczy tylko czuć. Książka Malwiny pokazuje nasz różny punkt widzenia na wiele spraw, poglądów, ale przede wszystkim na emocje. Zatrzymuje przy tym co najważniejsze - że niezależnie od płci każdy z nas chce prócz bycia kochanym, być po prostu zrozumianym. Polecam z całym sercem książkę Malwiny. CYTAT: "Dlaczego tak mi na niej zależało? Bo byłem próżny, a ona była piękna, miła w dotyku, ludzie się nią zachwycali. Chciałem, żeby była moja, żeby przez to podziwiali też mnie. Ona była wyzwaniem, byle kto do niej nie podchodził. Szła przez życie stanowczym krokiem. Gdy patrzyła, potrafiła dotrzeć do wnętrza, gdy się uśmiechała, paraliżowała. I dlatego inni mężczyźni chowali głowę w piasek, uciekali, myśląc, że ONA nie jest dla nich. Mieli rację. Była dla mnie. Oni woleli żyć normalnie, szaro, cicho. Z nią się tak nie dało. Za nią trzeba było biec, domyślać się, czego chce. Nie wolno było zostawiać, trzeba było być opiekuńczym, czułym... Oni do tego nie dorośli. A ja?" Jej życie
