Participation

Sztuka, która stara się wytwarzać sytuacje, w których tworzą się relacje między odbiorcami, umieszczana jest w kontekście historycznym i teoretycznym w kluczowych pismach krytyków i artystów. Chęć wysunięcia widza z roli biernych obserwatorów w stronę producentów to jedna z cech charakterystycznych sztuki XX wieku. Tendencję tę można odnaleźć w praktykach i projektach, począwszy od projektów wystaw El Lissitzky'ego po wydarzenia Allana Kaprowa, od minimalistycznych obiektów po instalacje. Niedawno ten rodzaj sztuki partycypacyjnej posunął się nawet do zachęcania i tworzenia nowych relacji społecznych. Słynny argument Guya Deborda, że ​​kapitalizm rozrywa więzi społeczne, stał się przesłanką dla wielu sztuk relacyjnych, które starają się rzucić wyzwanie niezadowoleniu współczesnego życia i zapewnić alternatywy. W niniejszej publikacji zebrano teksty, które umieszczają ten rozwój artystyczny w kontekście historycznym i teoretycznym.