Wystawa jako przypis do książki

Wspólna wystawa Oskara Dawickiego i Zbigniewa Warpechowskiego, pierwsze spotkanie ucznia i mistrza w ramach jednego projektu, opowiada o intensywnym dialogu pomiędzy teraźniejszością a przeszłością sztuki polskiej. Ekspozycja Warpechowski / Dawicki, polegająca głównie na konfrontacji prac tych dwóch artystów, wprowadza koncepcję wspólnego czasu, w którym różnice chronologiczne znikają i zostają zastąpione przez specyficzną symultaniczność obrazów. Wystawa ta tym samym stara się negocjować dominujące sposoby historyzacji i instytucjonalizacji polskiej sztuki awangardowej. Kluczową realizacją wystawy jest Kamień i piórko, niezwykła, halucynacyjna, wspólna realizacja Dawickiego i Warpechowskiego z 2010 roku. Dawicki przez wiele lat opowiadał o tej pracy, podawał ją jako najważniejszy punkt odniesienia, rodzaj wydarzenia, który go ukształtował.