Mięso, ciało, człowiek

Fragment pracy dyplomowej artysty "Biegacze": "Obraz, przywołując rzeczywistość, ponownie odsyła nas do niej i sprawia, że patrzymy na nią głębiej. Doświadczyłem czegoś podobnego oglądając fotografie sportowców wykonane na linii mety. Są to tzw. Fotofinisze. Robi się je w celu określenia zwycięzcy z większą dokładnością. Uderzyła mnie pewna ich „oschłość”. Wykonane są przez automat. Spust migawki wywołuje fotokomórka. Krótki czas naświetlania. Funkcja czysto pragmatyczna – sprawdzić kto wygrał. Nikt ich nie aranżował. Są czysto przypadkowe. Twarze sprinterów są napięte, pojawia się grymas, ciała nienaturalnie wygięte, zniekształcone. Wiszą tak unieruchomieni w niewygodnej pozycji. Jakby trwanie w niej było męką i wiązało się z nadludzkim wysiłkiem. Na chwilę przed metą i nigdy za nią. Zatrzymani. Uwieczniony moment największego napięcia, wychylenia do przodu. Biegnące postacie pojawiły mi się jako oderwane, zawieszone w dziwnej przestrzeni. Przestała ona być bieżnią, nie widać wiwatujących tłumów, nie widać linii mety. Może to arena, na której ludzkie ciało poddane jest dręczeniu? Scena dramatu? Klatka? Zacząłem przyglądać się temu z pewnym niezadowoleniem, rodzajem smutku, współczucia. O czym jest ta opowieść? O sporcie? O bieganiu? Biec bez celu? Cały swój wysiłek wkładając tylko w jakość tego biegu? ...".