Sztuka ocalona

Tragiczne przeżycia okupacyjne zaciążyły nad powojenną twórczością trójki artystów – widoczne są w niej stale, u każdego w inny sposób. Są czasem efemeryczne i trudno uchwytne, czasem przesiąknięte smutkiem i goryczą, świadomością własnej słabości i bezsilności. Ślady wojennej traumy odnajdujemy w ich obrazach, rysunkach, kolażach i asamblażach. Bohaterowie wystawy uczynili ze swojej sztuki medium obłaskawiania tragicznych doświadczeń, sposób na ich odreagowanie, oswojenie, pogodzenie się z nimi. Indywidualne historie na wystawie często opowiadane są słowami samych artystów, zaczerpniętymi z ich wspomnień i udzielonych wywiadów. W odtworzeniu okupacyjnej rzeczywistości bohaterów wystawy pomocne były także wspomnienia i wypowiedzi osób, które ich dobrze znały i rozumiały.