Grzegorz Pleszyński:

Russell Radzinski w tekście opisującym twórczość Pleszyńskiego pisze w katalogu wystawy: Urodzony w 1955 roku Grzegorz Pleszyński jest niezwykle skromną osobą. Kiedy jednak zaczyna opowiadać o swojej sztuce, tryska pomysłami, które na pewno nie są skromne: to myśli o naszym miejscu we wszechświecie, epistemologii, kwestionowanie istnienia wiedzy czy doznań fizycznych. Moment objawienia, który wyjaśnia wiele z pozornych samozaprzeczeń Pleszyńskiego, jest trwałym efektem długiego pobytu w roku 2002 wśród rdzennych ludów na rozległych, pustynnych obszarach Australii. (...) Swoim malarstwem i muzyką Grzegorz Pleszyński przypomina nam o instruktywnym potencjale sztuki. Sugeruje on nowy rodzaj otwartości na doświadczenia, która może służyć jako podstawa do kwestionowania naszych związków z innymi ludźmi i z naturą, i do ułożenia ich na nowo.(...) W sztuce Pleszyński stara się doprowadzić nas do ostatniego wersu wiersza z roku 2002, który napisał po swoim pobycie w Australii: „Krzysztof Kolumb ma głos”. Artysta, jak Kolumb, stara się dotrzeć do punktu, gdzie wszystko staje się jednością i to jest nowy początek.